تولید ملی و اقتصادی

تلاش انسان در طول تاریخ برای دستیابی به زندگی بهتر و رفاه موجب شده که پای رقابتی همیشگی در میان باشد. این رقابت با گذر زمان و سپری شدن دوران تاریخ بشر جای خود را از منافع شخصی به ملی داد و امروز تحت عنوان یک ملت و کشور در جهت منافع همسان و هم جهت تلاش می‌کنند. اما گاهی اتفاق می افتد که کشورهایی برای کسب منافع بیشتر به منافع دیگر ملت ها چشم می دوزند. مثل دهه ها و سده‌های گذشته که کشورهایی همچون انگلستان، فرانسه، پرتغال و… برای کسب منافع بیشتر مستعمره‌هایی را در دیگر نقاط جهان به وجود آورده بودند و داشته‌ها و سرمایه های این کشورهای مستعمره را می مکیدند. بعدها هم یک استعمارگر مستکبر به نام ایالات متحده آمریکا نیز به جمع استعمارگران اضافه شد که در کوتاهترین زمان ممکن گوی سبقت را از آنان ربود و همه آنها را پشت سر گذاشت.
آسیب‌ها و زیان این استعمار گری ها در برهه‌ای از زمان گریبانگیر ملت و کشورمان شد و سلطه چندین ساله استعمار گران مردم را تنگدست و استعمارگران را غنی کرده بود. استعمارگران با به روی کار آوردن دست نشانده های خود تلخ ترین و تاریک ترین دوران را برای ایران هم زدند که چپاول و غارت سرمایه های ملی ماحصل این استعمارگری بود. پس از رسیدن کارد به استخوان ملت، حرکت ها و تلاش هایی برای رهایی از این استعمارگری آغاز شد که از مشروطه تا پیدایش انقلاب اسلامی ردپای این حرکات محرز و مشخص است. آغاز علنی این مخالفت‌ها با استعمارگران به صورت پررنگ و تاثیر گذار با روشنگری‌های امام خمینی(ره) همراه بود و در ادامه نیز همراهی مردم و داشتن آرمان هایی همچون استقلال طلبی، آزادی و مردم سالاری دینی موجب شد که یک انقلاب شکل گیرد که جهان را تحت تاثیر خود قرار دهد. این انقلاب الگوی روشن و واقعی برای تمامی ملت‌ها شد و البته این را زودتر از همه استعمارگران و در رأس آنان آمریکا و انگلیس فهمیدند و تمام توان و قوای خود را برای نابودی و به حاشیه بردن این انقلاب بنا نهادند.
 هر چقدر زمان می گذشت، این تلاش ها و توطئه ها برای شکست انقلاب بی اثر و کمرنگ‌تر می‌شد. اما استعمارگران همچنان با امید به آینده، روش ها و متدهای گوناگونی را به کار گرفتند تا چرخ تکامل و پیشرفت این انقلاب را که بر مبنای دین مبین اسلام پایه ریزی شده بود، از حرکت باز ایستد. توطئه‌های شوم همچون ترور شخصیت های برجسته انقلابی و تحریک رژیم بعث عراق به سرکردگی صدام برای جنگ با ایران و راه انداختن یک جنگ هشت ساله به عنوان نمونه هایی شاخص از این دشمنی ها، نتوانست آنان را بر انقلاب اسلامی چیره گرداند.
 پس از مدتها همفکری، دشمنان با هم سرانجام به این نتیجه رسیدند که با وضع تحریم‌های اقتصادی، پویایی و توسعه انقلاب را خنثی کنند و ملت را به سوی فقر و وابستگی به استعمارگران سوق دهند. اینجا بود که تحریم‌های اقتصادی بر علیه کشور، مجابمان کرد به یک اصل مهم و سرنوشت ساز به نام رونق تولید داخلی بپردازیم. سال‌های متمادی و پشت سر هم  میل باطنی ملت و نظام نوپای ما به سوی تولید داخلی و اقتصاد بومی راه خود را پیدا کرد. این را می توان از نامگذاری سال های گذشته تحت عنوان تولید ملی و توجه به توانمندی داخلی توسط رهبر معظم انقلاب به راحتی فهمید که برای دولتمردان و ملت ترسیم نمودند.
هر چقدر که تحریم‌ها شدیدتر باشد، توجه به اقتصاد داخلی و تولید ملی نیز در درون انقلاب و نظام افزون‌تر می‌شود و امروز کشور ما در مرحله‌ای از رشد و بالندگی قرار گرفته که بسیاری از علوم و فناوری‌ها را بومی نموده و راه تسلط استعمارگران و بدخواهان این انقلاب را مسدود کرده است. اکنون بر همگان محرز شده که دشمنان و در رأس آنان آمریکا نه تنها اقتصاد بلکه خود ملت ما را هدف قرار داده تا رنج و مشقت تحریم‌ها آنان را از ادامه راه و همراهی با انقلاب منصرف سازد. اما غافلند که این ملت در طول سالیانی که از عمر انقلاب می‌گذرد نه‌تنها تسلیم نشده اند، بلکه حاضرند جان خود را برای آرمان‌های این انقلاب و شکست اهداف دشمنان تقدیم کنند.
امروز راه و منش کشور و نظام ما مشخص است و کسی پیدا نمی شود که دشمنی و کینه دشمنان خصوصاً آمریکا را درک نکرده باشد. دیگر هر ایرانی با هر قومیت، مرام و گرایشی که دارد، می‌داند دشمنان خواهان فنای ملت و انقلابند. بنابراین عزمی همگانی برای استفاده از ظرفیت‌های خودی و چشم‌پوشی از توان و توسعه فریبنده و پوشالی خارجی در کشورمان مشهود است و مردم فهمیده اند که نه تنها راه مقابله با اهداف شوم دشمنان، تقویت و ارتقای توان داخلی و تولید ملی و اقتصادی بومی می باشد. به امید روزی که شاهد ایرانی آباد، توانمند و دارای اقتصادی پویا و با تکیه بر داشته ها و توانمندی های داخلی باشیم تا دشمنان دیگر به خود جرأت ندهند با وضع تحریم‌های اقتصادی عرصه را بر زندگی و معیشت مردم و کشور تنگ کنند و به اهداف ناجوانمردانه و شوم خود دست یابند.