سفیر ویتنام در ایران: هوشی مین، مفهوم همبستگی بین‌المللی را پرورش داد

در ابتدای این مراسم آقای نگوین لوئنگ نگوک، سفیر ویتنام در ایران ضمن اشاره به اهمیت جایگاه هوشی مین، در این کشور گفت: برای مردم ویتنام و دوستان در سراسر جهان، نام «هوشی مین» یادآور حس آشنا، احترام و افتخاری ژرف است. از سالمندان تا کودکان در ویتنام، همه او را با محبت «عمو هو» خطاب می‌کنند؛ بیانگر عشق و احترامی که به‌پاس خدمات بی‌نظیرش در راه آزادی میهن دارند.

وی در ادامه افزود: رئیس ‌جمهور هوشی مین، رهبر بزرگ ویتنام و بنیانگذار حزب کمونیست این کشور بود. او تمام عمر خود را وقف مبارزه برای آزادی و ساختن میهن کرد و مردم ویتنام را به پیروزی ‌های تاریخیِ مایه‌ مباهات رهبری نمود.

سفیر ویتنام در ایران با اشاره به تلاش های هوشی مین برای استقلال این کشور خاطرنشان کرد: وی در سال ۱۹۱۱، در ۲۱ سالگی، ویتنام را به مقصد فرانسه (کشور استعمارگر ویتنام) ترک کرد تا راهی برای استقلال میهن بیابد. در طول زندگی انقلابی‌اش، چهار قاره و حدود ۲۸ کشور و منطقه را پیمود و به‌ ویژه در چین، اتحاد جماهیر شوروی، فرانسه، تایلند، آمریکا و بریتانیا فعالیت گسترده داشت. او با زندگی در میان مردم زحمت‌کش، رنج ملت‌های تحت استعمار و آرزویشان برای آزادی را به‌خوبی درک کرد. از همین نقطه بود که باور داشت مبارزه ویتنام بخشی از جنبش جهانی آزادی ملت‌های تحت ستم است و مفهوم «همبستگی بین‌المللی» را پرورش داد.

وی در ادامه افزود: دیپلماسی ویتنام مفتخر است که هوشی مین را به ‌عنوان بنیانگذار و نخستین وزیر امور خارجه خود می‌شناسد. از آغاز انقلاب، او دیپلماسی را در شرایطی پرفرازونشیب رهبری کرد تا از مبارزه برای استقلال، آزادی و وحدت ملی پشتیبانی نماید. اندیشه دیپلماتیک او ریشه در میهن‌ پرستی و سنت‌ های فرهنگی ویتنام داشت و با دانش گسترده از فلسفه شرق و غرب، شجاعت استوار و تجربه‌ انقلابی چند دهه ‌ای غنی شده بود. او میراثی ژرف از فلسفه دیپلماسی برجای گذاشت که امروز به ‌نام «اندیشه دیپلماتیک هوشی مین» شناخته می ‌شود.

سفیر ویتنام ضمن تشریح اندیشه های دیپلماتیک هوشی مین گفت: اول تأکید بر حقوق بنیادین ملت، شامل استقلال ملی همراه با سوسیالیسم، حاکمیت، تمامیت ارضی و وحدت ملی. دیپلماسی باید همواره در خدمت منافع کشور و مردم باشد. دوم پایبندی به سیاست خارجی مستقل و خوداتکا. ویتنام از حمایت جهانی استقبال می‌کند، اما تصمیم‌ گیرنده نهایی خودش است. سوم انتقال پیام صلح و مخالفت با جنگ‌های تجاوزکارانه و تلاش برای حل مناقشات به ‌شیوه‌های مسالمت‌آمیز. این روحیه بازتابی از سنت دیرینه صلح‌طلبی ویتنام است. بین سال‌های ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۶، او هشت نامه به رئیس‌جمهور آمریکا و یک نامه به سازمان ملل نوشت و اعلام کرد که ویتنام آماده است با همه ملت‌های دموکراتیک دوست باشد و با هیچ‌کس دشمنی نورزد.

وی در ادامه افزود: چهارم تلفیق منافع ملی با همبستگی و همکاری بین‌المللی. هوشی مین به دوستی با همسایگان، گسترش روابط با منطقه و جهان و مدیریت هوشمندانه روابط با قدرت‌های بزرگ اهمیت می‌داد. پنجم پایمردی در عدالت و تفکیک دوست و دشمن بر اساس اخلاق. او هرگز یک ملت را با حکومت حاکم بر آن یکی نمی‌دانست و همواره از حمایت انسان‌های مترقی جهان، حتی در کشورهای مخالف، بهره می‌برد.

سفیر ویتنام درباره روش ‌شناسی دیپلماتیک هوشی مین خاطرنشان کرد: وی دیپلماسی را جبهه ‌ای حیاتی از مبارزه انقلابی می ‌دانست تا با تلفیق قدرت ملی و حمایت جهانی، اهرمی جامع ایجاد کند. همینطور شعار «ثبات در اصول، انعطاف در راهبردها و تاکتیک‌ها» را دنبال می‌ کرد تا با تطبیق هوشمندانه با تحولات جهانی، به اهداف استراتژیک دست یابد.

وی در ادامه افزود: سبک او ریشه در فرهنگ ویتنام داشت و با گوهر فرهنگ بشری غنی شده بود. ساده، صمیمی، فروتن و در عین حال حامل ارزش‌های ملی و بین‌المللی بود و همواره احترام دیگران را جلب می‌کرد.

سفیر ویتنام با اشاره به گرامیداشت سالگرد استقلال این کشور گفت: به ‌تازگی پنجاهمین سالگرد وحدت ملی (۲۰۲۵–۱۹۷۵) را گرامی داشتیم و در سپتامبر آینده، هشتادمین سال استقلال را پاس می ‌داریم. ویتنام با عزمی راسخ، عشق به صلح، میهن‌پرستی و میراث هوشی مین، از ویرانه‌های جنگ برخاست و با سیاست «دوی مویی» (نوسازی) به دستاوردهای شگفت‌انگیزی رسید.

وی در ادامه افزود: در طول ۸۰ سال دفاع و توسعه، نیم قرن صلح و ۴۰ سال اصلاحات، ویتنام به پیشرفت‌های تاریخی در تمام زمینه‌ها دست یافته است. ثبات سیاسی حفظ شده، حاکمیت و تمامیت ارضی پاسداری شده و از میان ۱۵ کشور فقیر جهان در دهه ۱۹۸۰، امروز به جمع ۱۵ اقتصاد پویا و سریع‌الرشد جهان پیوسته است. درآمد سرانه از ۹۷ دلار در ۱۹۹۰ به ۴۷۰۰ دلار در ۲۰۲۵ رسیده و نرخ فقر از ۵۸٪ در ۱۹۹۳ به ۱.۹۳٪ در ۲۰۲۴ کاهش یافته است. ویتنام در شاخص اهداف توسعه پایدار رتبه ۵۴ از ۱۶۶ کشور را دارد، با ۲۳۰ کشور مبادلات تجاری و با ۱۹۴ کشور روابط دیپلماتیک برقرار کرده است.

سفیر ویتنام درباره روند توسعه در این کشور خاطرنشان کرد: امروز ویتنام کشوری صلح‌ طلب، باثبات و در حال توسعه است که نقش خود را در عرصه جهانی پررنگ ‌تر می‌کند. حزب کمونیست ویتنام این دوره را «عصر شکوفایی ملی» نامیده و هدف گذاری کرده تا سال ۲۰۳۰ به کشوری با درآمد متوسط-بالا و تا ۲۰۴۵ به کشوری توسعه‌ یافته تبدیل شود.

وی در پایان این مراسم گفت: هوشی مین نماد جاودانه مبارزه برای استقلال و آزادی در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین است. تصویر او با گل لوتوس پیوند خورده؛ گلی که در محیطی سخت نیز پاک و والا می‌ ماند. در سال ۱۹۹۰، یونسکو او را به ‌پاس خدماتش به صلح جهانی، «قهرمان آزادی بخش ملی و چهره برجسته فرهنگی» معرفی کرد. امروز ۳۵ یادبود و تندیس از او در سراسر جهان نصب شده است. زنده باد دوستی ملت‌ها و صلح جهانی!

در ادامه این مراسم آقای سید کمال الدین سجادی رئیس انجمن دوستی ایران و ویتنام درباره ابعاد شخصیتی هوشی مین گفت: هوشی مین رهبری بزرگ در روند انقلاب ویتنام بود. او «دفتر خاطرات زندان» را نوشت؛ مجموعه‌ای از اشعار آکنده از خوشبینی انقلابی، احساسات سیاسی و طنزی ظریف. آثار سیاسی هوشی مین را می‌توان نمونه‌ای از نثر نوین ویتنامی دانست. او ادیب، شاعر، چندزبانه و رهبر انقلاب ویتنام بود.

سفیر سابق ایران در ویتنام در ادامه افزود: وی به‌عنوان رئیس‌جمهور، میزبانی رسمی مقامات خارجی را در کاخ ریاست‌جمهوری بر عهده داشت، اما خود هرگز در آنجا ساکن نشد و دستور داد تا خانه‌ای چوبی در محوطه کاخ بسازند که امروز به‌عنوان «محوطه تاریخی کاخ ریاست‌جمهوری» شناخته می‌شود. بر اساس قطعنامه یونسکو، هوشی مین «قهرمان آزادی‌بخش ملی و شخصیت برجسته فرهنگی» است.

رئیس انجمن دوستی ایران و ویتنام ضمن اشاره به اهمیت توسعه فرهنگی در اندیشه حکمرانی هوشی مین گفت: زندگی و اقدامات هوشی مین، حماسه‌ای از میهن‌پرستی و قهرمانی انقلابی است. او فرهنگ شرق و غرب را عمیقاً مطالعه کرد و آموزه‌های کنفوسیوسیسم، بودیسم و دیگر اندیشه‌های شرقی را با مفاهیم دموکراسی، حق زندگی، آزادی و جستجوی سعادت درآمیخت. هوشی مین همواره بر توسعه فرهنگی تأکید داشت و معتقد بود فرهنگ باید «چراغ راه پیشروی ملت» باشد. او با بهره‌گیری از میراث فرهنگی ویتنام، جنبشی برای ساختن زندگی نو، اخلاق نو و انسان نو بنیان نهاد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: جمهوری سوسیالیستی ویتنام، میراث «عمو هو» را گرامی می‌ دارد. هوشی مین از تأثیرگذارترین رهبران جهان است که تمام عمرش را وقف آزادی ملت ویتنام، مبارزه ضد استعماری و پیشرفت اجتماعی کرد. گفته جاودانه او حقیقتی همیشگی است که هیچ ‌چیز گرامی‌ تر از استقلال و آزادی نیست.