نیم نگاهی به شرایط کنونی سینمای ایران: چالش‌ها و ضرورت تغییر *سیدخلیل سجادی

به گزارش پویاخبر، از یک‌سو، سریال‌ها و فیلم‌های تولیدشده به‌ویژه از سوی صدا و سیما، با هزینه‌های بالا و محتوای ضعیف، نتوانسته‌اند نظر مخاطبان را جلب کنند. از سوی دیگر، هنرمندان پیشکسوت و شناخته‌شده به دلایل مختلف ، ترجیح می‌دهند در خانه بمانند و از فعالیت در این عرصه دور شوند. این گزارش به بررسی این مسائل و سؤالاتی که در این زمینه مطرح می‌شود، می‌پردازد.

🔻مشکلات موجود در سینمای ایران:

افت کیفیت تولیدات:
سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی به شدت تحت تأثیر کمبود ایده و خلاقیت قرار گرفته‌اند. بسیاری از آثار به‌جای پرداختن به موضوعات جذاب و اجتماعی، تنها برای پرکردن آنتن یا گیشه ساخته می‌شوند. این روند باعث شده تا مخاطبان جدی سینما و تلویزیون، به‌ویژه جوانان، از این فضا دور شوند و تمایل کمتری به تماشای این آثار داشته باشند.

🔻 تولید برنامه‌های بی‌رمق و کمدی سطحی:
تولید بی‌رویه برنامه‌های کمدی و مسابقه‌ای که بیشتر به دنبال جلب نظر مخاطب به‌صورت سطحی هستند، نه تنها به کیفیت هنر لطمه می‌زند بلکه باعث ایجاد نارضایتی در بین هنرمندان و مخاطبان می‌شود. این برنامه‌ها غالباً فاقد عمق محتوایی و پیام‌های اجتماعی مثبت هستند و در نتیجه نمی‌توانند به شادی و نشاط واقعی جامعه کمک کنند.

🔻خانه‌نشینی هنرمندان پیشکسوت:
چهره‌های هنری شناخته‌شده که می‌توانستند با حضور خود فضای هنری را شاداب‌تر کنند، به دلایل مختلف از جمله محدودیت‌های تولید، عدم حمایت مالی و ….، خانه‌نشین شده‌اند. این وضعیت نه تنها بر کیفیت آثار تأثیر منفی گذاشته بلکه باعث کاهش تنوع در تولیدات نیز شده است.

🔻عدم رعایت ضوابط اخلاقی و اجتماعی:
بسیاری از آثار تولیدشده نه تنها به لحاظ محتوایی ضعیف هستند بلکه در رعایت ضوابط اخلاقی و اجتماعی نیز دچار ضعف‌هایی هستند که باعث حاشیه‌سازی و نارضایتی عمومی می‌شود. استفاده‌ از الفاظ رکیک و نامربوط وجملات سخيف و بدور از حجب وحیا، نگرانی های گسترده‌ای در انحراف اخلاقی نسل جوان و نوجوانی که نظاره گر اینگونه فیلم ها و سریال‌ها هستند را در پی دارد، ترویج خشونت قصاوت قلب هم درجای خود بحث دارد،لذا وجود این موضوعات بیانگر بازنگری جدی در سیاست‌های تولید و نظارت بر محتواست.

▪️سؤالات کلیدی:

💢چرا جامعه ایرانی با وجود بهترین هنرمندان از نعمت شادی و نشاط هنری محروم است؟

این سؤال نشان‌دهنده ناکارآمدی سیستم‌های مدیریتی و تولیدی در سینما و تلویزیون ایران است. با وجود استعدادهای فراوان، محدودیت‌های موجود مانع از بهره‌برداری صحیح از این ظرفیت‌ها شده است.

💢آیا ساخت سریال‌ها و فیلم‌های شاد و مفرح حق مردم نیست؟

مردم حق دارند آثار هنری باکیفیت و شاداب ببینند که بتواند لحظاتی شاد را برایشان فراهم کند. اما سیاست‌های فعلی مانع از تحقق این خواسته شده است.

💢 آیا وقت آن نرسیده تا از محدودیت‌های مضاعف صرف‌نظر کرد؟

بله، زمان آن رسیده که مدیران با نگاهی بازتر به هنر و فرهنگ، محدودیت‌ها را کاهش دهند تا فضای خلاقانه‌ای برای تولید آثار هنری فراهم شود.

💢 آیا ساخت فیلم‌ها و سریال‌های اخلاقی در شرایط نا مساعد جامعه ضروری نیست؟

با توجه به وضعیت اجتماعی و فرهنگی فعلی، تولید آثار اخلاقی و امیدبخش کاملاً ضروری است. این آثار می‌توانند به ترمیم روحیه جامعه کمک کنند و امید را در دل مردم زنده نگه دارند.

سینمای ایران نیازمند تغییرات اساسی در سیاست‌ها و رویکردهاست تا بتواند دوباره به عرصه‌ای شاداب و پویا تبدیل شود. برای تحقق این هدف، لازم است که مسئولان با همکاری هنرمندان، فضایی مناسب برای خلاقیت و نوآوری فراهم کنند تا سینما بتواند نقش خود را به‌عنوان یک رسانه مؤثر در ارتقاء فرهنگ و نشاط اجتماعی ایفا کند. اگرچه چالش‌ها بزرگ هستند، اما با عزم جدی می‌توان آینده‌ای روشن‌تر برای سینمای ایران رقم زد.