کارگردان نمایش: «بچه آدم» روایتی عاشقانه و متعصب اما از جنس کمدی است

تهران- کارگردان نمایش «بچه آدم» گفت: این نمایش روایتی عاشقانه دخترانه با رنگ و لعابی از تعصبات اما از جنس کمدی است. البته تماشاچی را هم مانند شخصیت «آدم» بلاتکلیف گذاشتم؛ این‌که کجا بخندند و کجا گریه کند، چه چیزی واقعیت دارد و چه چیزی حقیقی نیست.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، پس از «اتوبوسی به نام هوس» و «آوازه خوان طاس» به عنوان آخرین کارهای نمایشی، بچه آدم دهمین تجربه سعید رضایی از حیث کارگردانی تئاتر و تهیه‌کنندگی رضا آل‌احمدی و حسین سیدیان است که در سالن ‌استاد ‌جعفر ‌والی مجموعه تئاتر محراب از ۱۶ شهریور روی صحنه رفته و تا ششم مهر ادامه دارد.

 

 

فضای «بچه آدم» را به سوی کمدی بردیم

سعید رضایی کارگردان نمایش در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره داستان نمایش بچه آدم اظهار داشت: این داستان بر اساس خاطره‌ای واقعی در دهه ۳۰ است؛ در سال ۱۳۳۵ خانواده دختر مجردی بنام زری در ۱۶ سالگی به خاطر برآمدگی شکم او به او ظن و گمان اشتباه می‌کنند که او از فردی باردار است و این خانواده متعصب به زعم خود برای پاک کردن این لکه ننگ قصد کشتن او را دارند که …. .

رضایی توضیح داد: ایده اصلی این نمایش از خاطرات محمدحسین پاپلی‌یزدی است؛ پنج جلد کتاب آقای پاپلی یزدی را خوانده‌ام و داستان زری یکی از خاطرات این مجموعه است که ۱۲ صفحه را به خود اختصاص داده است. اما شخصیت‌هایی را به متن اضافه کردم. کرامت یزدانی آن را به شکل نمایشنامه درآورد و شخصیت «آدم» را زنده کرد.

وی افزود: سه چهار شخصیت دیگر به متن اضافه کردیم تا فضای کار از تاریک و تلخ بودن اولیه که به نوشته پاپلی یزدی «هر روز سیخ داغ به پای دختر می‌کردند و می‌خواستند او را در استخر خفه کنند و همسایه نمی‌گذاشت»، خارج شود. اگر با این روال اصلی داستان می‌خواستم روی صحنه برویم اجازه نمایش نمی‌دهند و نمی‌توانستیم اصل داستان را برسانیم.

رضایی گفت: به همین سبب، فضای کار را به سمت کمدی برگرداندم و قسمتی از آن کمدی و قسمتی دیگر جدی است. حرف‌های آدم که داستان را روایت می‌کند و آدم و زری هر دو یک شخص حقیقی اما هر دو از هم جدا هستند که در قالب یک داستان آمده‌اند؛ به طور کلی «بچه آدم» روایتی عاشقانه دخترانه با رنگ و لعابی از تعصبات است اما از جنس کمدی.

 

می‌خواهم تماشاچی هم مانند «آدم» بلاتکلیف باشد

رضایی افزود: در این نمایش می‌خواهم تماشاچی هم مانند شخصیت «آدم» بلاتکلیف باشد؛ این‌که کجا بخندند و کجا گریه کند، چه چیزی واقعیت دارد و چه چیزی حقیقی نیست. به موقع توانستم خنده تماشاچی را بگیرم و به موقع هم فضا را با بازی بچه‌ها و نوع کارگردانی جدی نگه داشتم.

 

عایدی مالی ندارد

رضا آل احمدی تهیه‌کننده نمایش گفت: این نخستین کار تئاتر بود که در کنار کار تصویری، تهیه‌کنندگی آن را بر عهده داشتم. در سینما، کارگردانی، تهیه‌کنندگی، دستیار برنامه‌ریزی و نویسندگی کرده‌ام، اما این نخستین بار بود که به خاطر نوع کار سعید رضایی کارگردان، تهیه‌کنندگی این کار نمایش را قبول کردم.

وی ادامه داد: با کارگردان سر این کار سختی‌های زیادی کشیدیم. اذیت شدیم. هزینه‌های بالایی را متقبل شدیم تا به هر شکلی بود کار را به اجرا رساندیم و امیدوارم به قدری دلنشین باشد که خستگی ما دربیاید. از نظر مالی برای تهیه‌کننده عایدی ندارد، اما این که حال مردم خوش باشد حال ما هم خوب می‌شود.

آل ‌احمدی گفت: من سررشته‌ای از تئاتر نداشتم، به خاطر کارگردان کار که نمایشنامه‌ای خوب داشت و این که بازیگران تئاتری بازیگران خوب و علاقمند هستند و بازی‌هایشان را دوست دارم برای من جذابیت داشت که حداقل کاری در تئاتر داشته باشم و از نزدیک آن را لمس کنم. این جذابیت‌ها برای من خیلی مهم بود.

 

کارگردان‌ها به سالن‌های تئاتر بیایند و کشف استعداد کنند

وی تاکید کرد: در کار تصویر بازیگران تئاتر می‌توانند موفق شوند مانند نوید محمدزاده، هوتن شکیبا و رضا کیانیان. این‌که بهترین شیوه کشف بازیگران تئاتر برای کارهای تصویر کجاست؟ باید بگویم که دیدن تئاتر. بیایید تئاتر ببینیم. کارگردان‌ها یک سری سالن‌های خاص می‌روند و کارها را می‌بینند که عمدتا کار چهرهای پر دنبال کننده و خواننده‌هاست در حالی که در سالن‌های دولتی بازیگرهای خوبی هستند و واقعا تئاتری هستند.

آل‌احمدی گفت: در این سالن‌هاست که بازیگر به معنای ‌واقعی می‌توانید پیدا کنید. هم‌صنفی‌های من به سالن‌های تئاتر بیایید که بازیگرهای بهتری هستند؛ اگر کارگردان‌ها رئال هم کار می‌کنند در بین این بازیگرها بازیگران توانمند در این ژانر وجود دارند؛ حتی در تئاترهای شبانه که چقدر بازیگر از این کارها به کارهای تصویر می‌توانند راه یابند، اما اهمیت چندانی به این ها داده نشده است.

در این نمایش، سعید ‌رضایی، حمیدرضا ‌محمدحسینی، سیاوش ‌ضابط، سایه ‌افضلی، ملیکا ‌نوش ‌بلاباد، سیده ‌صفورا ‌میرجعفری، سید ‌حسام ‌الدین ‌حسینی، سهیلا هلالی، طراوت خادمی، مصطفی ترکمان، زهرا ‌معین و محمد محمدی ایفای نقش می‌کنند.

دیگر عوامل نمایش عبارتند از: مشاور کارگردان: سیاوش ‌ضابط ، دستیار کارگردان: فرهاد ‌فیضی ‌شندی، منشی صحنه، دستیار دوم کارگردان: محمدعلی ‌ملاباقر، طراح گریم: داریوش صالحیان، طراح صحنه، طراح دکور: سعید ‌صالحی نجاتی، محسن ‌عباس ‌پور، دستیار صحنه: حمیدرضا قهرودی، طراح لباس: سعید ‌رضایی، خواننده: محمد محمدی، نورپرداز: اکبر شجایی، عکاس: فرهاد ‌فیضی ‌شندی، طراح حرکت هندی: حسن شفیعی، طراح گرافیک: کارگاه هنری حرکت.